Sportieve prestaties

Bij het volgen van de prestaties van de Nederlandse sporters, valt op dat deze vaak zelfs niet in de schaduw staan van de prestaties van de Amerkaanse sporters. Zelfs voor een leek op dat gebied zal dat duidelijk zijn. De vraag is dan ook: 'Hoe kán dat toch in vredesnaam?' Zijn wij Nederlanders werkelijk zo slecht in onze sportieve prestaties als wij lijken te zijn? Of doen de Amerikaanse sporters gewoon beter hun best om topprestaties te behalen?

Als antwoord daarop kan ten eerste gesteld worden dat de Amerikaanse maatschappij zó sterk gericht is op sportieve topprestaties, dat als logisch gevolg daarvan topsporters ook in grotere getale komen bovendrijven. Dit is des te meer opmerkelijk, omdat het gedeelte van de Amerikanen wat financieel 'de boot mist' (the lower class) nogal groot is. Dat komt niet alleen doordat de inkomensverschillen onder de gezinnen in Amerika zeer groot zijn, maar ook doordat de financiële hulp vanuit overheidsinstanties er gering is. Een factor die ook erg bijdraagt aan de financiële problemen van de Amerikanen, is het feit dat het niveau van deelname aan criminele activiteiten er hoog is.

Met het begrip 'de Amerikaanse maatschappij' doelen wij hier overigens niet op de maatschappij van mensen in het werelddeel dat als Amerika bekend staat, maar op de maatschappij van mensen die in de Verenigde Staten van Amerika wonen (totum pro parte). Het aantal inwoners van de Verenigde staten van Amerika bedraagt om en nabij 327 miljoen. Terwijl dat in Nederland om en nabij 17 miljoen bedraagt. Het aantal inwoners van de Verenigde Staten van Amerika is dus bijna 20 keer zo groot als het aantal inwoners van Nederland. Dat betekent dat de statistische kans op het behalen van topprestaties, door de sporters van de Verenigde Staten van Amerika, ook bijna 20 keer zo groot is als de kans daarop in Nederland is. Als men het aantal topprestaties van sporters in de Verenigde Staten van Amerika zou vergelijken met dat van sporters uit alle West-Europese landen, zou men veel dichter in de buurt komen van een reële vergelijkingsbasis.

In de Verenigde Staten van Amerika wordt bij het toelatingsbeleid aan universiteiten groot belang gehecht aan de sportprestaties van de studenten. Dat heeft tot gevolg dat de gemiddelde student ook veel beter zijn best doet om de één of andere topprestatie op het gebied van de sport te behalen. Door dit gegeven komen er vanzelfsprekend meer topsporters bovendrijven dan bijvoorbeeld in Europa het geval is. Natuurlijk trekt dat beleid betrekkelijk veel studenten aan die qua intelligentie normaal gesproken niet aan de gestelde toelatingseisen zouden voldoen. Het gemiddelde intelligentieniveau van de studenten aan de universiteiten zou door dat beleid betrekkelijk laag moeten zijn. Maar in de Verenigde Staten van Amerika zijn al met al betrekkelijk veel universiteiten. Zodat daardoor wel aan veel jongeren de kans kan worden geboden om te gaan studeren.

In de Verenigde Staten van Amerika stappen mensen die met psychische problemen kampen veel gemakkelijker voor hulp naar een psycholoog of naar een psychiater, dan bijvoorbeeld in Europa het geval is. Dat heeft tot gevolg dat een betrekkelijk groot deel van die mensen, wat hun kwaal betreft, weer op het juiste spoor kan worden gezet. En dat heeft ook tot gevolg dat het in de Verenigde Staten van Amerika veel meer geaccepteerd is, om voor het verkrijgen van topprestaties op het gebied van de sport, van de kundigheid van specialisten op het gebied van de geestelijke gezondheid gebruik te gaan maken.

Iets waar de mensen in de Verenigde Staten van Amerika veel meer van doordrongen zijn dan bijvoorbeeld in Europa, dat is het gegeven dat er over het algemeen betere sportprestaties zijn te behalen als men als sporter aandacht heeft voor de werking van de visualisatiekracht. Vooral bij balsporten kan men door te gaan visualiseren op het doel wat men hoopt te bereiken, gemakkelijker tot een goed resultaat komen. En juist met balsporten is men in de de Verenigde Staten van Amerika relatief veel bezig. Dus ook dat gegeven speelt mee bij de goede prestaties die men in de Verenigde staten van Amerika weet te behalen.

Nog een item wat een grote rol speelt bij het verkrijgen van relatief veel topprestaties in de sport, is het feit dat het wij-gevoel onder Amerikanen over het algemeen veel groter is dan bijvoorbeeld onder Europeanen het geval is. Dat verschil is met name zo groot doordat het wij-gevoel onder Europeanen vrijwel ontbreekt. Voorzover er onder Europeanen wel sprake is van een wij-gevoel, is dat slechts gericht op een gevoel van verbondenheid tussen de mensen van ieder afzonderlijk land in Europa. Dat feit veroorzaakt dat het wij-gevoel in Europa een veel minder sterke rol speelt bij het streven naar topprestaties van de afzonderlijke sporters, dan in de Verenigde Staten van Amerika het geval is. Maar goed, het streven naar topprestaties in de sport is voor het overige ook niet echt van groot belang voor de bevolking van een willekeurig land. Dat streven doet zelfs ietwat infantiel aan. De persoon welke die topprestaties najaagt, moet zelfs goed in de gaten houden dat dit betreffende streven zijn psychische gezondheid niet zal gaan schaden. Want die mogelijkheid is nogal voor de hand liggend. Haal maar eens voor ogen hoe fnuikend een tegenvallende sportprestatie voor de betreffende sporter kan zijn. Als men als sporter immers zeer lang voor het behalen van een bepaalde sportprestatie heeft getraind, dan is het wel erg frusterend als dat op zeker moment (vaak zelfs door een domme eigen fout) bij het kampioenschap niet tot resultaat kan worden gebracht. Een sporter zal bij het behalen van topprestaties in zijn tak van sport natuurlijk het gevoel van verbondenheid onder de bevolking van een land zeer gaan bevorderen. Maar dat kan ook kwalijke kanten hebben. De nationale trots die hij daarmee aanwakkert, kan ook gaan leiden tot een sterk gevoel van nationalisme. En tot welke kwalijke sentimenten dat kan leiden, zullen wij allemaal wel weten. Denk alleen maar eens tot welke excessen dat in de tweede wereldoorlog heeft geleid. Bij de leiders van een land, zelfs bij leiders die via een democratisch verkiezingsproces aan de macht zijn gekomen, leidt een exorbitant gevoel van nationale trots immers via politieke corruptie al gauw tot allerhande misstanden. Misstanden die de veiligheid en het welzijn van de bevolking van dat land zeer in de weg zullen gaan staan. Een bekende Latijnse uitdrukking luidt 'Virtus autem corruptibilis est'. Dat wil zoiets zeggen als: 'macht corrumpeert'. Dat beduidt dat het hebben van macht naar nog veel meer macht doet verlangen. Zelfs in die mate dat de machthebber daardoor in verregaande mate tekenen van corruptie gaat vertonen. Men drukt dat verschijnsel ook wel uit met te zeggen dat het hebben van macht verslavend werkt. Het feit dat dat ook werkelijk zo is, ziet men vrijwel dagelijks bewezen worden. Tenminste als men gewend is om het nieuws over de wereldpolitiek goed te volgen.

Nog een reden waarom de sporters in de Verenigde Staten van Amerika betrekkelijk goede resultaten in hun tak van sport behalen, is gelegen in het feit dat de sportaccomodaties er vaak bijzonder goed zijn. Het maakt natuurlijk veel verschil bij het trainen voor een sport dat er goede accomodaties voor de sporters aanwezig zijn. Vooral als die sportaccomodaties ook nog eens dicht in de buurt zijn van de plaats waar de studenten wonen, of verblijven. En van die situatie is vaak sprake bij de universiteiten in de Verenigde Staten van Amerika. Het feit dat er in de Verenigde Staten van Amerika relatief veel universiteiten aanwezig zijn, werkt ook nog eens in de hand dat er relatief veel goede sporters in de Verenigde Staten van Amerika komen bovendrijven.

Bij de pogingen om tot topprestaties op het gebied van de sport te komen, moet men echter ook beslist de nodige kanttekeningen zetten. Want wat is toch waarachtig het belang van het behalen van dit soort excellente prestaties op sportgebied voor de inwoners van dat land? Dat belang is in feite nihil. Voor creëren van een gevoel van verbondenheid tussen de mensen van een bepaald land is dat misschien wel van belang. Tenminste voorzover er wat dat betreft behoefte is aan een sterkere verbondenheid tussen mensen. Maar in de Verenigde Staten van Amerika lijkt juist op het gebied van de onderlinge verbondenheid tussen mensen weinig mis te zijn. Althans voor zover dat nodig is om een gevoel van nationale trots te realiseren. Het gevoel van nationale trots is immers in de Verenigde Staten van Amerika al ruimschoots aanwezig. Zozeer zelfs, dat dit feit op zich wel eens tot moeilijkheden zou kunnen gaan leiden. Een te groot gevoel van nationale trots is immers in de geschiedenis van heel veel landen niet zelden één van de aanleidende factoren geweest tot het ontstaan van een onzinnige oorlog tussen de landen onderling.

Let wel: De bovenstaande tekst is slechts gebaseerd op heel eigen subjectieve observaties!

Wilt u nog meer over hetzelfde onderwerp weten, klik dan op: deze link. U komt dan op een webpage terecht waar niet alleen aandacht wordt besteed aan de zin van sport maar, ook aan de onzin van sport.